امام حسين (ع):

مبادا کاري کني که عذرت بايد به راستي که مؤمن بدي نکند و پوزش نخواهد و منافق پيوسته بدي کند و عذر بخواهد

منبع : تحت‌العقول

امام حسين (ع):

از ستم به کسي که در برابر تو ياوري جز خدا ندارد بپرهيز.

منبع : تحت العقول

امام حسين (ع):

هرگاه خداوند بخواهد بنده‌اي را به تدريج در عذاب خود فرو گيرد چنان کند که به او نعمت فراوان دهد و توفيق سپاس ندهد.

منبع : تحت العقول

امام حسين (ع):

خدايا! مرا از دانش نهفته در گنجينه خويش بيامرز و در سراپرده امن خود ايمن دار

منبع : مفاتيح‌الجنان – دعاي عرفه

امام سجاد (ع):

عباس را نزد خدا منزلي است که روز قيامت همه شهيدان بر آن رشک مي‌برند

منبع : الخصال ج 1 ص 68

امام حسين (ع):

چيزي بر زبان نياوريد که از ارزش شما بکاهد

منبع : جاء‌العيون ج 2 ص 205

امام حسين (ع):

خداوند قائم ما را از پس پرده غيب برون آور و آن گاه او از ستمگران انتقام گيرد

منبع : اثبات الهداء ج 7 ص 138

امام حسين (ع):

من مرگ را جز سعادت نمي‌بينم و زندگي با ستمگران را جز ننگ نمي‌دانم.

منبع : کتاب همراه سيدالشهدا (ع)

امام حسين (ع):

بني‌اميه مرا رها نکنند تا جان مرا بگيرند هرگاه چنين کنند خدا بر آنان کساني را مسلط خواهد کرد که آنها را ذليل و خوار خواهد ساخت.

منبع : کتاب همراه سيدالشهدا (ع)

امام حسين (ع):

مگر نمي‌بينيد که به حق عمل نمي‌شود و از باطل پرهيز نمي‌شود، در اين حال سزاوار است که مؤمن لقاي پروردگار را طلب نمايد.

منبع : کتاب همراه سیدالشهداء

امام حسين (ع):

اي مردم! رسول خدا (ص)فرمود:«هرکس سلطان ستمگر، پيمان‌شکن، حلال‌کننده حرامها و مخالف با سنت رسول خدا (ص)را ببيند و در برابر او برنخيزد جايگاهش با او در جهنم است.

منبع : کتاب همراه سیدالشهداء

امام حسين (ع):

خداي را بپرهيز از اينکه جزو کساني باشي که با ما مي‌جنگد. سوگند به خدا اگر کسي فرياد ما را بشنود و ما را ياري نکند خدا او را به رو در آتش مي‌افکند.

منبع : کتاب همراه سیدالشهداء

امام حسين (ع):

رستگار نشوند آن گروهي که خشنودي مردم را با غضب پروردگار خريدند.

منبع : کتاب همراه سیدالشهداء

امام حسين (ع):

مردم بندگان دنيا هستند و دين آنها جز سخن بر زبانشان نيست تا آنگاه که زندگيشان بچرخد دنبال دين مي‌روند و هرگاه بناي امتحان و آزمايش پيش آيد دينداران بسيار اندک مي‌شوند.

منبع : کتاب همراه سیدالشهداء

امام حسين (ع):

هيهات ما به ذلت تن نخواهيم داد. خدا و رسول او و مؤمنان (ع) هرگز براي ما ذلت و خواري را نپسنديدند، دامن‌هاي پاکي که ما را پروريده و سرهاي پر شور و مردان غيرتمند هرگز طاعت فرومايگان را بر کشته شدن مردانه ترجيح ندهند.

منبع : کتاب همراه سیدالشهداء

پیامبراکرم(ص):

اي مردم ، اين حسين بن علي است ، او را بشناسيد؛ قسم به آن که جانم در دست اوست ، او در بهشت است، دوستدانش در بهشت‌اند و دوستداران دوستدارانش نيز در بهشت‌اند».

منبع : کتاب چهل حديث صفحه 12

رسول خدا (ص):

رسول خدا (ص) فرمود:« شهادت حسين (ع) حرارتي در دلهاي مؤمنان افروخته که تا ابد خاموشي ناپذير است».

منبع : کتاب چهل حديث صفحه 14

امام صادق (ع):

« اي ابوعمار ، درباره حسين بن علي (ع) شعري برايم بسراي » . ابوعمار گويد : شعري سرودم و امام گريست ؛ به خدا سوگند پي در پي شعر مي‌سرودم و آن حضرت مي‌گريست ، تا اينکه صداي گريه از اهل خانه نيز به گوش رسيد . سپس به من فرمود : « اي ابوعمار ، کسي که شعري براي حسين (ع) بسرايد و پنجاه نفر را بگرياند پاداش بهشت خواهد داشت ، کسي که شعري براي حسين (ع) بسرايد و سي نفر را بگرياند پاداش بهشت خواهد داشت ،کسي که شعري براي حسين (ع) بسرايد و بيست نفر را بگرياند پاداش بهشت خواهد داشت، کسي که شعري براي حسين (ع) بسرايد و ده نفر را بگرياند پاداش بهشت خواهد داشت ، کسي که شعري براي حسين (ع) بسرايد و يک نفر را بگرياند پاداش بهشت خواهد داشت ، کسي که شعري براي حسين (ع) بسرايد و [ خود ] بگريد پاداش بهشت خواهد داشت و کسي که شعري دربارة حسين (ع) بسرايد و خود را به گريه درآورد پاداش بهشت خواهد داشت » .

منبع : کتاب چهل حديث صفحه 16

امام صادق (ع):

امام صادق (ع) فرمود : « فاطمه دختر محمد (ع) نزد زائران قبر فرزندش حسين (ع) حضور مي‌يابد و براي گناهانشان طلب آمرزش مي‌کند » .

منبع : کتاب چهل حديث صفحه 17

امام صادق (ع):

خدا لعنت کند کشندة حسين (ع) را ، چه قدر ياد [ شهادت ] حسين (ع) زندگي را ناگوار مي‌سازد ! من هيچ گاه آب سردي ننوشيدم ، مگر اينکه حسين (ع) را ياد کردم ؛ و هيچ بنده اي نيست که آب بنوشد و حسين (ع) را ياد کند و کشنده اش را لعنت فرستد ، مگر اينکه خداوند صد هزار حسنه برايش مي‌نويسد ، صد هزار گناه او را پاک مي‌سازد ، صد هزار درجه او را بالا مي‌برد ، گويي صد هزار بنده را آزاد کرده است و خداوند در روز قيامت او گشاده رو محشور مي‌کند » .

منبع : کتاب چهل حديث صفحه 18و 19

امام باقر (ع):

« اگر مردم مي‌دانستند که زيارت قبر حسين (ع) چه فضيلتي دارد ، از شوق جان مي‌دادند و از حسرت ، پيکرشان پاره پاره مي‌شد » . گفتم : آن چه [ فضيلتي ] است ؟ فرمود : « کسي که از روي شوق به زيارت او آيد ، خداوند هزار حج مقبول ، هزار عمره نيکو ، پاداش هزار شهيد از شهداي بدر ، پاداش هزار روزه دار ، ثواب هزار صدقة پذيرفته شده و هزار بنده آزاد کردن با نيت خالص براي خدا را برايش مي‌نويسد و در آن سال از هر آفت و بلايي که کمترين آن شيطان است محفوظ مي‌دارد و فرشته اي گرانمايه بر او گماشته مي‌شود که او را از روبرو ، پشت سر ، سمت راست ، سمت چپ ، بالاي سر و پائين پا نگاه مي‌دارد . اگر در آن سال بميرد ، فرشتگان رحمت نزد او حضور مي‌يابند و در مراسم غسل و کفن او شرکت مي‌کنند و برايش طلب آمرزش مي‌نمايند و با استغفار بر او وي را تا قبرش مشايعت مي‌کنند . [ بعد از اينکه او را در قبر نهادند ] قبر به اندازه ديدش برايش گسترده مي‌شود ، خداوند او را از فشار قبر و ترس ‍‍‍‍‍‍‍] دو فرشته ] منکر و نکير ايمن مي‌دارد و دري به سوي بهشت برايش گشوده مي‌شود . [ در محشر نيز ] نامه اعمالش را به دست راستش مي‌دهند و روز قيامت به او نوري مي‌بخشند که ما بين شرق و غرب را روشن مي‌سازد ، و ندا کننده اي ندا در مي‌دهد ، اين پاداش کسي است که حسين (ع) را از روي شوق زيارت کرده است . پس از قيامت کسي باقي نمي‌ماند مگر اينکه آرزو کند که [ کاش ] از زائران حسين (ع) مي‌بود » .

منبع : کتاب چهل حديث صفحه 20 و 21

امام صادق (ع):

امام صادق (ع) فرمود : « فاطمه دختر محمد (ع) نزد زائران قبر فرزندش حسين (ع) حضور مي‌يابد و براي گناهانشان طلب آمرزش مي‌کند » .

منبع : کتاب چهل حديث صفحه 17

امام صادق (ع):

خدا لعنت کند کشندة حسين (ع) را ، چه قدر ياد [ شهادت ] حسين (ع) زندگي را ناگوار مي‌سازد ! من هيچ گاه آب سردي ننوشيدم ، مگر اينکه حسين (ع) را ياد کردم ؛ و هيچ بنده اي نيست که آب بنوشد و حسين (ع) را ياد کند و کشنده اش را لعنت فرستد ، مگر اينکه خداوند صد هزار حسنه برايش مي‌نويسد ، صد هزار گناه او را پاک مي‌سازد ، صد هزار درجه او را بالا مي‌برد ، گويي صد هزار بنده را آزاد کرده است و خداوند در روز قيامت او گشاده رو محشور مي‌کند » .

منبع : کتاب چهل حديث صفحه 18و 19

امام باقر (ع):

« اگر مردم مي‌دانستند که زيارت قبر حسين (ع) چه فضيلتي دارد ، از شوق جان مي‌دادند و از حسرت ، پيکرشان پاره پاره مي‌شد » . گفتم : آن چه [ فضيلتي ] است ؟ فرمود : « کسي که از روي شوق به زيارت او آيد ، خداوند هزار حج مقبول ، هزار عمره نيکو ، پاداش هزار شهيد از شهداي بدر ، پاداش هزار روزه دار ، ثواب هزار صدقة پذيرفته شده و هزار بنده آزاد کردن با نيت خالص براي خدا را برايش مي‌نويسد و در آن سال از هر آفت و بلايي که کمترين آن شيطان است محفوظ مي‌دارد و فرشته اي گرانمايه بر او گماشته مي‌شود که او را از روبرو ، پشت سر ، سمت راست ، سمت چپ ، بالاي سر و پائين پا نگاه مي‌دارد . اگر در آن سال بميرد ، فرشتگان رحمت نزد او حضور مي‌يابند و در مراسم غسل و کفن او شرکت مي‌کنند و برايش طلب آمرزش مي‌نمايند و با استغفار بر او وي را تا قبرش مشايعت مي‌کنند . [ بعد از اينکه او را در قبر نهادند ] قبر به اندازه ديدش برايش گسترده مي‌شود ، خداوند او را از فشار قبر و ترس ‍‍‍‍‍‍‍] دو فرشته ] منکر و نکير ايمن مي‌دارد و دري به سوي بهشت برايش گشوده مي‌شود . [ در محشر نيز ] نامه اعمالش را به دست راستش مي‌دهند و روز قيامت به او نوري مي‌بخشند که ما بين شرق و غرب را روشن مي‌سازد ، و ندا کننده اي ندا در مي‌دهد ، اين پاداش کسي است که حسين (ع) را از روي شوق زيارت کرده است . پس از قيامت کسي باقي نمي‌ماند مگر اينکه آرزو کند که [ کاش ] از زائران حسين (ع) مي‌بود » .

منبع : کتاب چهل حديث صفحه 20 و 21

پیامبر اکرم (ص):

حسين از من است و من از حسينم . خداوند دوست مي‌دارد هر که حسين را دوست بدارد .

منبع : کتاب چهل حديث صفحه 32 و 33

امام باقر (ع):

امام باقر (ع) فرمود : « پيامبر (ص) در خانه ام سلمه بود، به او فرمود : کسي نزد من نيايد . حسين (ع) که در آن هنگام کودک بود فرا رسيد و ام سلمه نتوانست او را باز دارد ، تا اينکه نزد پيامبر (ص) آمد . در پي او نيز ام سلمه وارد شد . مشاهده کرد که حسين (ع) بر سينه پيامبر (ص) نشسته است و آن حضرت چيزي در دست دارد و آن را مي‌بوسد . پيامبر (ص) فرمود : اي ام سلمه ، اين جبرئيل مرا آگاه مي‌سازد که اين [ پسرم ] کشته مي‌شود و اين خاکي است که بر آن کشته مي‌گردد ، آن را نزد خود نگاه دار ، هر گاه که به خون تبديل شد براستي حبيبم [حسين (ع) ] کشته شده است . ام سلمه گفت : اي رسول خدا ، از خدا بخواه که آن را از او دور سازد . فرمود : چنين کردم ، اما خداي صاحب عزت و جلال به من وحي کرد که او مرتبه اي دارد که هيچ يک از آفريدگان به آن دست نمي‌يازد و نيز شيعياني دارد که درخواست شفاعت مي‌کنند و خداوند هم شفاعتشان را مي‌پذيرند . [همچنين ] مهدي (ع) از فرزندان اوست . پس خوشا به حال کسي که از دوستان و شيعيان حسين (ع) باشد ؛ آنان ، به خدا سوگند ، در روز قيامت سعادتمند خواهند بود » .

منبع : کتاب چهل حديث صفحه 37 و 38

امام صادق (ع):

امام صادق (ع) فرمود : « چون حسين (ع) زاده شد ، خداي صاحب عزت و جلال جبرئيل را فرمان داد تا با هزار فرشته فرود آيد و رسول خدا (ص) را از جانب خداي تعالي و جبرئيل تبريک گويند . جبرئيل در هنگام فرود آمدن از يکي از جزائر دريا گذشت که در آن فرشته اي بود به نام فطرس از حاملان [ عرش ] ؛ خداوند عزيز و شکوهمند او را در پي کاري برانگيخته بود و او در آن تأخير ورزيد [ و خداوند به کيفر آن ] بالش را شکست و او را در آن جزيره افکند . او تا هنگام ولادت حسين (ع) هفتصد سال خدا را عبادت کرده بود . [ فطرس ] ملک به جبرئيل گفت : کجا مي‌روي ؟ گفت : خداي عزوجل به محمد (ص) نعمتي بخشيده و من برانگيخته شدم تا به او از جانب خدا و خودم تبريک گويم . [ فطرس ] گفت : مرا هم با خود بردار شايد محمد (ص) برايم دعا کند . [ جبرئيل ] او را با خود برداشت . چون جبرئيل به خدمت پيامبر (ص) رسيد و به آن حضرت از جانب خداي عزوجل و خود تبريک گفت ، حال فطرس را هم بيان کرد . پيامبر (ص) فرمود : به او بگو : خود را به اين نوزاد بساي و به جايگاه [ و مقام ] خويش بازگرد . فطرس خود را به حسين (ع) ساييد [ و بال و پرش ترميم يافت ] و پرواز کرد . سپس گفت : اي رسول خدا ، آگاه باش که امتت او را خواهند کشت و من به جبران [ اين احسان ] هيچ زائري نيست که او را زيارت کند ، مگر اينکه زيارتش را به وي برسانم ، هيچ مسلماني بر او سلام نمي‌کند مگر اينکه سلامش را به وي ابلاغ کنم و هيچ درود فرستنده اي نيست که بر او درود فرستد مگر اينکه درودش را به وي برسانم . با گفتن اين سخنان ، فطرس پرواز کرد [ و از ديده ها پنهان شد ] » . ابن عباس گويد : « اين فرشته در بهشت به رهين احسان حسين بن علي (ع) شناخته مي‌شود » .

منبع : کتاب چهل حديث صفحه 42 و43 و 44